YENİ MALATYA ESKİ KAFA!
24 Aralık 2020, Perşembe 20:37 Hep söyledim, yine söylüyorum…
Ne yazık ki memleketimizde bardağın hep boş tarafına bakan, eleştiri noktasında küçükte olsa bir delik bulmaya görsün o delikten girmeyi marifet sayan, insanların açığını ortalığa yaymak için can atan kişi sayısı oldukça fazla.
Siyaset, spor, sanat, kısacası her alanda...
Alın işte en basitinden Yeni Malatyaspor. Futbolda şehrimizin tek temsilcisi durumundaki sarı-kırmızılı takıma karşı bazılarımızın takındığı anlamsız tavır bile ne durumda olduğumuzun açık bir göstergesi aslında.
Takımda şuan işler iyi gidiyor ya, haliyle bu durum birilerini rahatsız etti. Neymiş, yenmişiz ama 90 dakika boyunca kalemizin önüne koca bir otobüs çekip savunma yaparak yenmişiz…
Neymiş, yenmişiz ama kötü oynayarak yenmişiz… Neymiş, yenmişiz ama hak etmeyerek yenmişiz…
Neymiş Hamza Hamzaoğlu'na rağmen yenmişiz. Bu mu yani takımın puanlar toplayarak, Avrupa'ya göz kırpma seviyesine geldiği duruma yaptığınız yorum!
Neden olaya bu şekilde değil de daha makul tarafından bakmıyorsunuz? Örneğin, takım savunması anlamında Süper Lig’in en kompakt oynayan takımlarından birisi olmamız gibi… Örneğin, ‘Ofansif oynayan takım maçı, iyi savunma yapan takım sezonu kazanır’ sözünü doğrulayan bir performans sergilememiz gibi… Örneğin, ligin en az gol yiyen takımlarından birisi olmamız gibi…
Örneğin, sahamızdaki maçlarda gelen takımlara kök söktürmemiz gibi. Ama olur mu hiç, bardağa dolu tarafından bakıp, ortadaki başarıyı alkışlamak yakışır mı bize!
AKİF ÇELİK
Gardaşım, dostum, abim, başkanım!
Akif abim, Rahmanına kavuştun sonunda. İnşallah cennet bahçelerinden köşkün olur makamın. Ne mutlu sana ki arkandan dua edecek yüzlerce dost biriktirmişsin. Nasıl sevdirdin bu kadar kendini, nasıl dokunabildin bu kadar çok yüreğe?
Canımı en çok ne yaktı biliyor musun; o kadar yer gezdik, o kadar deplasman yaptık, fakat ajandamızın ilk sayfasında yazan Umre ziyaretini yapamadık.
Gidemedik be Akif abi!
İnşallah Allah’ım bu yoldaki niyetini, gitmiş kadar sevapla mükafatlandırır.
‘Küçük bir göz evim olsun, bir de az yakan bir arabam olsun’ u dilinden düşürmezdin.
İşe girince daha bir sarıldın bu hayallerine.
Olacaktı, ömrün yetmedi.
Artık ne söylesek boş, ne yazsak az.
Yüce Yaradan geride kalan ailene ve bizlere sabır, sana da cennet bahçelerinden bir bahçe nasip etsin.
İSİMLERİ YAŞAYACAK
Çok kayıp yaşadım, her birinde bir parçam eksildi diyebilirim. Fakat Akif’e bir başka üzüldüm. Sanki canımdan can kopardılar.
Şu kağıda döktüğüm üç beş kelime içimdeki yanardağın küçük bir bölümünü bile göstermeye yetmez ya, ne yaparsın, başka nasıl paylaşırsın acının büyüklüğünü.
Bu anlamda Yeni Malatya Stadının basın tribününe, yine birkaç gün önce kaybettiğimiz spor basının sevilen ismi Şenol Yalvaç ile birlikte Akif Çelik’in isminin verilmesini oldukça anlamlı bir vefa örneği olarak görüyorum.
Emeği geçenlerden Allah razı olsun.
Ne yazık ki memleketimizde bardağın hep boş tarafına bakan, eleştiri noktasında küçükte olsa bir delik bulmaya görsün o delikten girmeyi marifet sayan, insanların açığını ortalığa yaymak için can atan kişi sayısı oldukça fazla.
Siyaset, spor, sanat, kısacası her alanda...
Alın işte en basitinden Yeni Malatyaspor. Futbolda şehrimizin tek temsilcisi durumundaki sarı-kırmızılı takıma karşı bazılarımızın takındığı anlamsız tavır bile ne durumda olduğumuzun açık bir göstergesi aslında.
Takımda şuan işler iyi gidiyor ya, haliyle bu durum birilerini rahatsız etti. Neymiş, yenmişiz ama 90 dakika boyunca kalemizin önüne koca bir otobüs çekip savunma yaparak yenmişiz…
Neymiş, yenmişiz ama kötü oynayarak yenmişiz… Neymiş, yenmişiz ama hak etmeyerek yenmişiz…
Neymiş Hamza Hamzaoğlu'na rağmen yenmişiz. Bu mu yani takımın puanlar toplayarak, Avrupa'ya göz kırpma seviyesine geldiği duruma yaptığınız yorum!
Neden olaya bu şekilde değil de daha makul tarafından bakmıyorsunuz? Örneğin, takım savunması anlamında Süper Lig’in en kompakt oynayan takımlarından birisi olmamız gibi… Örneğin, ‘Ofansif oynayan takım maçı, iyi savunma yapan takım sezonu kazanır’ sözünü doğrulayan bir performans sergilememiz gibi… Örneğin, ligin en az gol yiyen takımlarından birisi olmamız gibi…
Örneğin, sahamızdaki maçlarda gelen takımlara kök söktürmemiz gibi. Ama olur mu hiç, bardağa dolu tarafından bakıp, ortadaki başarıyı alkışlamak yakışır mı bize!
AKİF ÇELİK
Gardaşım, dostum, abim, başkanım!
Akif abim, Rahmanına kavuştun sonunda. İnşallah cennet bahçelerinden köşkün olur makamın. Ne mutlu sana ki arkandan dua edecek yüzlerce dost biriktirmişsin. Nasıl sevdirdin bu kadar kendini, nasıl dokunabildin bu kadar çok yüreğe?
Canımı en çok ne yaktı biliyor musun; o kadar yer gezdik, o kadar deplasman yaptık, fakat ajandamızın ilk sayfasında yazan Umre ziyaretini yapamadık.
Gidemedik be Akif abi!
İnşallah Allah’ım bu yoldaki niyetini, gitmiş kadar sevapla mükafatlandırır.
‘Küçük bir göz evim olsun, bir de az yakan bir arabam olsun’ u dilinden düşürmezdin.
İşe girince daha bir sarıldın bu hayallerine.
Olacaktı, ömrün yetmedi.
Artık ne söylesek boş, ne yazsak az.
Yüce Yaradan geride kalan ailene ve bizlere sabır, sana da cennet bahçelerinden bir bahçe nasip etsin.
İSİMLERİ YAŞAYACAK
Çok kayıp yaşadım, her birinde bir parçam eksildi diyebilirim. Fakat Akif’e bir başka üzüldüm. Sanki canımdan can kopardılar.
Şu kağıda döktüğüm üç beş kelime içimdeki yanardağın küçük bir bölümünü bile göstermeye yetmez ya, ne yaparsın, başka nasıl paylaşırsın acının büyüklüğünü.
Bu anlamda Yeni Malatya Stadının basın tribününe, yine birkaç gün önce kaybettiğimiz spor basının sevilen ismi Şenol Yalvaç ile birlikte Akif Çelik’in isminin verilmesini oldukça anlamlı bir vefa örneği olarak görüyorum.
Emeği geçenlerden Allah razı olsun.