ELEŞTİRİ !

Bulunduğumuz coğrafyanın havasından mı suyundan mı, yoksa sert soğuğundan mıdır bilinmez, her şartta ve durumda bir şeyleri beğenmeme-eleştirme hastalığımız olduğu su götürmez bir gerçek.

Elbette ki normal bir zeka düzeyine sahip olan her insan karşılaştığı garip durumlar, uğradığı haksızlıklar karşısında ‘neden?’ diye sorabilmeli, yanlış gördüğü noktaları eleştirebilmeli.

Burada sorun yok…

Sorun kendi doğrularımız, kendi menfaatlerimiz dışındaki tüm gelişmeleri gözü kapalı eleştirip, doğru olup olmadığına bile bakmaksızın gelişi güzel voleyi çakmamız.

Yani her şartta ve durumda eleştirmek.

İşte bu tiplere bir kaç örnek…

-Şehre yeni bir stadyum yapılır, ‘neden kapasitesi 33 bin değil de 27 bin’ diye söylenir durur, takımı maçlarını boş tribünlere oynarken, o stadın yolunu bile bilmez.

-Şehrin Süper Lig özlemi o kadar büyümüştür ki, bu duruma en başta kendisi olmak üzere şehirdeki herkes çok içerler,  gün gelir devran döner takım Süper Lig’e çıkar ama gel gör ki bu ağabeyimiz ne sıralamada 5’inciliği beğenir, ne de ligde istikrarlı olunmasını başarı sayar.

-Takımın tek dikili ağacı yıkılmaya yüz tutmuş yarım asırlık bir tesis iken, bir anda stadyumlar, yeni tesisler, çim sahalar yapılır, ama neylersin beyimiz bunları da beğenmez, hepsine bir kulp bulur.

-Küçük paralara aldığın futbolcuları büyük paralara satarak akılcı bir pazarlık stratejisi izlersin, adam çıkar kıt matematiğiyle kendince yaptığı ‘ucuz hesapla’ yönetimi kulübü zarar ettirmekle suçlar.

- Elin Fener’i, Galatasaray’ı, Beşiktaş’ı transfer yapmak için 40 takla atarken, sen oturmuş kadrona rağmen 4 futbolcu daha alırsın, lakin bu beyimiz transfer denildiğinde Yeni Malatyaspor’la açar ishal olmuş ağzını, başkanla, yönetimle kapar.    

Bu tür gelişi güzel ve de acımasız eleştiri kültürüyle beslenen muhteremleri her alanda görmek mümkün.

İstesek bu örnekleri sayfalar dolusu uzatabiliriz.

Bu kafadaki insanlara kısaca diyorum ki…

Sevgili hemşerim fikir ortaya çıkarmak, mevcut durumu sorgulamak, eleştirmek her bireyin en önemli ve de doğal hakkıdır.

Ama bunu art niyetlice, sırf ayak bağı olmak, baltalamak için yaptığınızda inanın bana sadece mide bulandırmakla kalıyorsunuz.

BİZ BİZE YETERİZ! 

Yeni Malatyasporumuzun maşallahı var. Ne eksik dinliyor, ne acımasız eleştirilere takılıyor…

Geleni yeniyor, gideni yeniyor. 

Herhalde kendimizden başka herkes Malatya’nın bu sene kupada ya da ligde başarılı olacağına inanıyor. 

Dedim ya, sadece biz inanmıyoruz!

Bu ‘inançsızlığın’ en net halini Göztepe maçında bir kez daha görmüş olduk.

Bir takım düşünün ligde liderin ensesinde emin adımlarla ilk 5 mücadelesi veriyor…

Bir takım düşünün Türkiye Kupası’nda rakiplerini çatır çatır yenerek adını çeyrek finale yazdırmış…

Ve bir takım düşünün bunları yaparken birçok takımdan daha düşük bir bütçeye sahip, daha az taraftar var arkasında!

Maça gelmeyenin, ama lafa geldiğinde tozu dumana katanın elbette bu durum için çeşitli gerekçeleri vardır.

Mesela bu takımın isminin başında ‘Yeni’ sıfatının olması gibi…

Mesela stadın yolunun uzak olması gibi…

Mesela başkanı sevmemek gibi…

Yeter ki gerekçe sor, adamda istemediğin kadar var. 

Gelmemesi için ne kadar makul, ne kadar mantıklı nedenler öyle değil mi(!)

(Geçerli nedenleri olan gerçek taraftarımızı tenzih ediyorum.)

Efsane Malatyaspor herkesin gözü önünde erirken kılını dahi kıpırdatmadan sadece konuşan, Malatya’ya yapılan devasa stadyumun önemli bir hizmet olma vasfını iki merdivenin olmayışı nedeniyle yerle yeksan eden, Malatya futbol tarihinin en başarılı başkanını kafasında oluşturduğu ‘kötü başkan’ tasviriyle yerin dibine sokan adam maça gelse ne olur, gelmezse ne olur.

Varsın gelmesin, biz bize yeteriz. 

Takımının maçı var diye geceden gözünü uyku tutmamış, sanki sevgilisine koşar gibi stadın yolunu tutmuş, yüreğindeki karşılıksız sevdayla tribünde eksi bilmem kaçlarda ‘Malatya, Malatya!’ diye bağıranlar olduğu sürece, bu takımın sırtı yere gelmez evvel Allah.