ANADOLU DEVRİMİ
25 Aralık 2019, Çarşamba 18:56 Alın size Süper Lig’in en net fotoğrafı: Sivasspor lider, Alanya, biz, Göztepe gibi takımlar yukarılar da artık biz de varız diyor, Galatasaray ile Beşiktaş dökülüyor, Fener ve Trabzon ise bir var, bir yok.
Evet ligin kalitesi tartışılır durumda, fakat Malatya ve Sivas da ‘kimseye eyvallahım yok’ edasıyla kimine göre sürpriz, kimine göre ise bileğinin hakkıyla pak ve hak edilmiş puanlar topluyor.
Olur mu olur…
Ah keşke Rize gibi hesapta olmayan yenilgiler de olmazsa…
Bu iki takımdan birinin ligin sonunda bir ya da ikinci sırada yer almasına bence aşırılık taşıyan bir tepki vermemeli.
Bırakırlar mı, işte orasını bilmem!
Şuan her şey süt liman, nasıl olsa ligin ilk yarısı ve kimsenin tablodaki mevcut şekillenmenin istikrar arz edeceğine dair küçük bir ihtimal bile vermediği su götürmez bir gerçek.
Ve maalesef ki ‘nasıl olsa Anadolu takımlarının nefesi yetmez, bizim B planını devreye sokmamıza gerek bile kalmaz’ anlayışında bir kurum var reel futbolun karşısında.
Gücü buna yeter mi bilmiyorum ama sanki bu sene o gerçekleşmesi beklenen Anadolu devriminin karşısında durmaya hiç kimsenin gücü yetmeyecek.
İşte burada koca bir ‘ancak’ bağlacı kullanmak zarureti hissediyorum…
Ancak!
Buna en başta biz inanmalıyız.
O Anadolu devrimini gerçekleştirebilmek için safları sık tutmamız lazım.
Nasıl safları sık tutacağız peki?
- Hakem, TFF, güçlü takım vs. gibi dış etkenler karşısında yeri geldiğinde birlik beraberlik içerisinde, sadece ‘hakkımızı yedirmeyiz’ minvalinde, diklenmeden dik duruş ortaya koyarak…
- Takımımızın, büyük- küçük maç ayırt etmeksizin her müsabakasında stadyumu hınca hınç doldurmak suretiyle arkasında durarak…
- Gelişi güzel eleştirilerle yönetimi, teknik heyeti ve futbolcuları gerçek işlerinden uzaklaşmaya sevk edecek söylemlere meyletmeyerek…
- Herhangi bir nedenden dolayı takımımıza küsüp, sırt çevirmeyerek…
Ne dersiniz, var mısınız yok musunuz?
Evet ligin kalitesi tartışılır durumda, fakat Malatya ve Sivas da ‘kimseye eyvallahım yok’ edasıyla kimine göre sürpriz, kimine göre ise bileğinin hakkıyla pak ve hak edilmiş puanlar topluyor.
Olur mu olur…
Ah keşke Rize gibi hesapta olmayan yenilgiler de olmazsa…
Bu iki takımdan birinin ligin sonunda bir ya da ikinci sırada yer almasına bence aşırılık taşıyan bir tepki vermemeli.
Bırakırlar mı, işte orasını bilmem!
Şuan her şey süt liman, nasıl olsa ligin ilk yarısı ve kimsenin tablodaki mevcut şekillenmenin istikrar arz edeceğine dair küçük bir ihtimal bile vermediği su götürmez bir gerçek.
Ve maalesef ki ‘nasıl olsa Anadolu takımlarının nefesi yetmez, bizim B planını devreye sokmamıza gerek bile kalmaz’ anlayışında bir kurum var reel futbolun karşısında.
Gücü buna yeter mi bilmiyorum ama sanki bu sene o gerçekleşmesi beklenen Anadolu devriminin karşısında durmaya hiç kimsenin gücü yetmeyecek.
İşte burada koca bir ‘ancak’ bağlacı kullanmak zarureti hissediyorum…
Ancak!
Buna en başta biz inanmalıyız.
O Anadolu devrimini gerçekleştirebilmek için safları sık tutmamız lazım.
Nasıl safları sık tutacağız peki?
- Hakem, TFF, güçlü takım vs. gibi dış etkenler karşısında yeri geldiğinde birlik beraberlik içerisinde, sadece ‘hakkımızı yedirmeyiz’ minvalinde, diklenmeden dik duruş ortaya koyarak…
- Takımımızın, büyük- küçük maç ayırt etmeksizin her müsabakasında stadyumu hınca hınç doldurmak suretiyle arkasında durarak…
- Gelişi güzel eleştirilerle yönetimi, teknik heyeti ve futbolcuları gerçek işlerinden uzaklaşmaya sevk edecek söylemlere meyletmeyerek…
- Herhangi bir nedenden dolayı takımımıza küsüp, sırt çevirmeyerek…
Ne dersiniz, var mısınız yok musunuz?